ปี 2553 เป็นอีกปีที่สามารถใช้คำว่าใช้ชีวิตอยู่บน fast lane ได้อย่างเต็มปาก มองย้อนกลับไปมีอะไรเกิดขึ้นเยอะมาก อย่าว่าแต่คนอื่นสงสัยว่าผมทำอะไรบ้างในแต่ละวัน ผมเองยังสงสัยว่ามันอัดเข้าไปได้ยังไงเยอะแยะ
ปีที่ผ่านมาได้เขียนบทความลงหนังสือ, ได้เขียนข่าวลงเว็บ, ได้ออกทีวี, ได้ออกวิทยุ, ได้ขึ้นพูดบนเวที, ได้เป็นวิทยากร, ได้คลุกคลีกับสังคมออนไลน์และสังคมไอที, ได้เจอน้องๆรุ่นใหม่เกือบๆร้อยคน, ได้เปลี่ยนงาน 2 ครั้ง, ได้บินไปเที่ยวต่างประเทศ, ได้พบกลุ่มเพื่อนที่ ณ วันนี้เรียกได้ว่าเคมีลงตัวที่สุด, เปลี่ยนโทรศัพท์ไป 3-4 เครื่อง, มีเรื่องไม่พึงประสงค์กับหนังสือที่เขียน, (เหมือนจะ)มีคนเข้ามาในชีวิตแล้วก็ผ่านไป, เกือบจะได้ทำรายการทีวีแล้วก็ผ่านไป, ได้ทำงานกับบริษัทที่มั่นคงและบริษัทเล็กๆที่เป็นประสบการณ์ที่แสนดี, ได้เจอคนที่โคตรจะเก่งและคนที่แม่งกลับดาวอังคารไปดีกว่ามั้ง, ได้บริโภคสิ่งที่เป็นประโยชน์และสิ่งที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่ดีต่อสุขภาพแต่ก็ยังไม่หยุด, ได้ร้องคาราโอเกะจนนับชั่วโมงไม่ได้, ได้กลับมาลอยกระทงอีกครั้ง, ได้ทำค่ายที่ประทับใจที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต, ได้นามบัตรชาวบ้านไม่รู้กี่ร้อยใบ, มีเรื่องให้ปวดสมอง, มีเรื่องให้หัวใจพองโต, มีเรื่องให้งงว่าทำไมมันไม่จบไม่สิ้น, มีเรื่องให้คิดว่าจนถึงวันนี้... ชีวิตเราใช้มันคุ้มแล้วหรือยัง และนี่ก็เป็นคำถามที่ทำให้กลับมานั่งย้อนดูปีที่ผ่านมาและเป็นจุดเริ่มต้นให้คิดอย่างพิถีพิถันว่าปีหน้าจะทำอะไรบ้าง...
อย่างที่เขียนตอนต้นว่าปีที่ผ่านมาใช้ชีวิตอยู่บน fast lane อันนี้เป็นเรื่องจริงครับ ทุกอย่างวิ่งเร็วมาก แต่ละวันแค่ทำให้ทันกับที่สมอง,หัวใจและหน้าที่บอกให้ทำก็ทำไม่ทันแล้ว ทำ ทำ ทำแบบไม่ลืมหูลืมตา ไม่ได้มีเวลากลับมานั่งนิ่งๆ ทำหัวกลวงๆคิดเลยว่าที่ทำมันตอบโจทย์ชีวิตหรือไม่และแค่ไหนบ้าง รู้แค่ว่าสนุก รู้แค่ว่าท้าทาย รู้แค่ว่าต้องทำแล้วก็ทำไปเลย หลายๆครั้งพอมานั่งดูแล้วก็ถึงได้คิดได้ว่าไม่น่าเสียเวลาทำเลย แต่หลายๆครั้งก็รู้สึกว่า โชคดีจริงๆที่ได้ทำ ซึ่งพอเฉลี่ยๆออกมาแล้วมันก็น่าพอใจมากๆ และปี 2553 ก็กลายเป็นอีกปีที่ผมชอบมากและพบว่ามีสิ่งดีๆเกิดขึ้นมากมาย ใช่ครับ มากมายจริงๆ
ปี 2554 กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้แล้ว ตอนนี้มีเป้าหมายใหญ่ๆอยู่ 2-3 อย่าง บางอย่างควรทำ บางอย่างอยากทำ และบางอย่างต้องทำ มันคงเลี่ยงไม่ได้ที่เราทุกคนต้องเจอ 3 อย่างนี้ แต่สิ่งที่สำคัญก็คือเราจะควบคุมตัวเราเองยังไงให้มีสติและทำไอ้ 3 อย่างนี้ให้ออกมาให้ดีแล้วทำให้ปี 2554 กลายเป็นอีกปีที่น่าจดจำและทำให้ตัวเราเองเติบโตอย่างแข็งแรงให้ได้
คำตอบมีอยู่ในหัวแล้ว เป้าหมายค่อนข้างชัดเจน สติค่อนข้างนิ่ง ณ เวลานี้ มีเพื่อน มีเพื่อนร่วมงาน มีครอบครัว มีอะไรหลายๆอย่างอยู่ในระดับที่พอเพียงแล้ว สิ่งที่จะเกิดในปี 2554 ผมคงบอกไม่ได้ว่ามันจะมีอะไรบ้างเพราะผมไม่ใช่พวกหมอฟันธง หมอคอนเฟิร์มอะไรพวกนั้น แต่ที่รู้คือผมจะยังไม่หยุดเดิน จะยังไม่ผ่อนแรง จะยังไม่ถอยไปซะก่อน และจะไม่เอาอะไรหนักๆมาวางบนไหล่แล้วแบกมันไปให้เสียเวลา ผมจะทำตัวเบาๆแต่เดินอย่างหนักแน่น ผมจะทำหัวว่างๆเปิดรับสิ่งใหม่ จะทำใจให้บวกเท่าที่จะทำได้เพราะนั่นเป็นพลังเหนือธรรมชาติอันเดียวที่ผมครอบครองได้ หลังจากนั้น... อะไรจะเกิดก็ต้องรับมือกับมันและเปลี่ยนให้มันเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดให้ได้
2554 จะต้องเป็นอีกปีที่ดี สนุก ตื่นเต้น เติบโต อิ่มเอม และมีคุณค่า นี่คือที่ผมรู้และตั้งใจให้มันเกิด ผมควบคุมเหตุการณ์ทั้งหมดไม่ได้แต่ผมควบคุมสมองและร่างกายของผมได้ ... นั่นก็เพียงพอมากๆแล้ว
ขอบคุณปี 2553 ที่เอาอะไรมาให้ผมเยอะแยะเต็มไปหมด ขอบคุณทุกคนที่อยู่รอบตัวทั้งคนที่มาแล้วจากไป และคนที่ยังอยู่ด้วยกันมาอย่างเหนียวแน่น ผมขอขอบคุณคนกลุ่มหลังนี้มากๆเพราะผมคงทำอะไรหลายๆอย่างไม่ได้ถ้าไม่มีคนกลุ่มนี้ ผมมั่นใจว่ากลุ่มหลังนี้ก็จะยังอยู่ด้วยกันต่อไปในปี 2554 ที่จะถึงนี้และอยากจะบอกว่าผมก็จะอยู่แถวๆนี้ในเวลาที่คุณต้องการเหมือนกัน อยากขอบคุณโอกาสที่หลายๆคนมอบให้ ผมรับรู้และขอบคุณทุกๆคนตลอดเวลาแม้หลายๆครั้งจะเป็นการขอบคุณเงียบๆอยู่ในหัวผมเองก็ตาม ผมขอบคุณทุกความล้มเหลวและความบัดซบในชีวิตด้วยเช่นกัน ไม่มีสิ่งเหล่านี้ชีวิตคงน่าเบื่อและไม่ทำให้ผมเติบโตขึ้นได้ ขอบคุณครอบครัว เพื่อน อาจารย์ เพื่อนร่วมงาน คนรู้จัก คนเคยรู้จัก และคนที่ไม่รู้จักที่แม้จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกัน แต่ในบางเวลา บางสถานการณ์คุณอาจจะทำอะไรสักอย่างแล้วมันมาถึงผมได้โดยที่เราต่างคนต่างไม่รู้ตัว อาจฟังดูเวอร์แต่ผมเชื่อเรื่องนี้จริงๆ มันมีบางอย่างที่มองไม่เห็นอยู่ข้างนอกนั่นจริงๆ และสุดท้ายผมคงไม่ลืมที่จะขอบคุณตัวผมเองที่ยังไม่หยุดเดิน ไม่ล้มแล้วล้มเลย ไม่หมดหวัง ไม่ยอมให้อะไรมาทำให้ผมท้อเกินกว่าจะเดินต่อไปได้
ปีนี้จะจบลงแล้ว ปีหน้ากำลังจะมา ผมว่าผมพร้อมแล้ว งั้นก็ปล่อยให้ปี 2554 เริ่มได้เลยละกัน ... :)
